Şeytana Methiyeler Şiiri - Mert Mercankaya

Büyük şanlı bir melek
Tanrının en büyük hizmetkarı
Boynunda görünmez tasması
Yok aklında hizmetten gayrısı
Yaptığı her is hayırlı
İhanetin anlamı yok onda
Hırsın rüzgarı esmez aklında
Kibrin ateşi yakmaz zihnini
Tanrısının biricik kuzusu
Nasıl hayal eder ihanetini
Ne şekilde tasvir eder kibrini
Niçin idrak eder hırsını
Tanrısına, evrene, hizmet ettiğine
Baş kaldırır, savaş narasını atar
Karşıtlık için saldırır yüreğine
Işık için karanlığa fedakar
Tarih onu kuyularda hatırlar
İnsanlar ona kafayı takarlar
Sövüp sövüp sayarlar
Bilmezler ki!
Bir kere melek olan
İnmez yüce tahtından
Rol icabı diye insan
Yanılgıya hemen inanan
Şeytanı aştığını sanan
Melek, gene insan
Melek, gene şeytan
Şeytan, gene insan
Ve
İnsan gene insan.

Mert Mercankaya