Şeytan Ve Kelebek Şiiri - Kemal Yavuz

Tanrı kelebekleri, iki defa yarattı
Önce altın kozaya, birinciyi kapattı

Küçücük dünyasında büyümeyi bekledi
Büyüyüp olgunlaşmak için sabredip direndi

Beğenilmek için çok güzel olmak istedi
Güzel olmak gerekmez sevenlere, öğrendi

Bir damla akyuvardım, ilkinin yüreğinde
Ve rengim masmaviydi, dolaştım bedeninde

Arsız bırakmak için, ar damarı koparttım
Yer Tanrısı suskunken, tan vakti düşlerinde

Pcncerelerindeki, gölge oyunlarında
Bir kaçamak uğruna, kozayı kırıp çıktı

Uyanırken repliği tükenen buluşmanın
Şuh kahkahalarıyla Şeytan ile kelebek

Her çiçeğin tadına sormadan bakacaktı
Tadına vararak korkmadan yaşayacaktı

Hiç düşmemek için güçlü olmak gerekliydi
Sükunet içinde yaşamak için niyetliydi

Tanrı, renga renk boyadı, o kanatlarını
Sonra kızıl bir aleve çevirdi Şeytanı

İki aşık gülüşler saçarak kavuşunca
Kelebekler çabucak yanar ölür şeytana...

22 Ekim 2012... 04:40
(Kemnur)