Her gece;
yüreğini morga yatırıyordu kadın.
Epirmiş ceketini
tamir için gecikmiş sevdaların.
Canı yanıyordu tarifsiz.
Her sabah;
yeniden doğuyordu üstüne gün,
Kurumuş kanlarından özenle arındırılmış
ayna gibi parlayan usturaların
Tutkunuydu kadın,
İnadına seviyor olmanın
Bilirken adam;
her gece morg ta soğutulduğunu adının.
Acısını sessizce taşıyordu
yanlış yerlerde ve yanlış zamanlarda kalmanın
O da tutkundu,
İnadına seviyor olmasına kadının.
05/08/2004
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 6.8.2004 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hele seven kadini
cileden cikarir
kör dügüm eder bogazini...
sevgiyle dost..
TÜM YORUMLAR (3)