Şeytan Kırmızısı Şiiri - Kadir Arınç

Gecenin yarısı, saat bilmem kaç.
Bir nefestir ki insan ona muhtaç,
O ruhun telaşı melun saklambaç,
Göz kapalı, sayamadım geriye...
Kusamadım zehri nedendir bilmem...
Göğsümü acıtanım dert değil ki,
Yarını unutturan kan benimki...
İçtimaya geç kaldı kelimeler,
Selamını esirgedi ruh sanki...
Alacağı olsun yeşillerin de,
Beyazın, mavinin ve şarinin de...
Dudaktan çekilen aşk hissiyle yaş,
Pişmanlık şarkısının fırsatında!
Teniyle senin de elinde ayyaş,
Nur bekçisiyle söz savaşındayken,
Layığını buluyorken kendisi,
Ömrüne ömür katan peykerini
Hangi hoş tabloya çizebilir ki?
Camdan olur hayatın öpücüğü,
Aşkın şiddetiyle kırılır temas,
Kan revan öpüşmeleri şeytani...
Yanar lâlin haliyle düğümcüğü,
Ölümün şehvetine dayanılmaz!
Kırmızılar da şuursuz nefsani...