ŞEYTAN VE ODUNCU (kıssa)
Bir zamanlar bir adam odunculuk yaparmış,
Hali vakti bitamam, kazancıyla yaşarmış!
Hakk’a karşı kulluğu Allah’a ayan imiş,
Kimselerle didişmez ahvali beyan imiş.
Bir de komşu köy varmış ağacı kutlu sanan,
Ağaçtan medet umup her gün ona tapınan.
Oduncu komşu köyün acımış hallerine,
Ağacı kesmek için güvenmiş ellerine!
Taptıkları ağacı kesip odun edeyim,
Bu iş için Allah’ın rızasını güdeyim!
Hem köylüler kurtulur ağaca tapınmaktan,
Kalbim de huzur bulur onlara yakınmaktan!
Dağa doğru giderken pis suratlı birisi,
Karşısına çıkarak dedi: “Hedef neresi?”
Oduncu der birazdan yel olup eseceğim,
Allah diye tapılan ağacı keseceğim!
Adam der ben şeytanım yel olsan da estirmem,
Köylünün tapındığı o ağacı kestirmem!
Bunu duyan oduncu sanırsın ki çıldırdı,
Hançerini şeytanın boğazına daldırdı!
Şeytan dedi dur hele beni öldüremezsin,
Kıyamete kadar da kesip böldüremezsin!
Gel o ağacı kesme seninle anlaşalım,
Sana altın vereyim ona yoğunlaşalım!
El ağaca taparmış, günah imiş sana ne;
Her gün bir altın al, sakın etme bahane!
Adam uydu şeytana öldürmekten vaz geçti,
Ağacı kesmek yerine altın almayı seçti!
Sabah kalkıp yatakta bir çil altın bulmuştu,
Şeytana uyduğuna çok da memnun olmuştu!
İkinci gün yatağa şeytan altın koymamış,
Anlaşmayı bozmaya hiçbir beis duymamış!
Oduncu kızmış yine kapmış hemen baltayı,
Madem anlaşma yaptık neden vermiyor payı?
Öfkeyle çıkmış yola o ağacı kesecek,
Şeytanın etrafında rüzgâr olup esecek!
Şeytanı görür görmez “seni sahtekâr seni,
Anlaşmaya uymayıp neden kandırdın beni?”
Cevabı beklemeden şeytana hücum etti,
Ne balta vurabildi ne ona gücü yetti!
Evvelkinin aksine şeytan tuttu adamı,
Birden yere yatırdı çok şaşırttı adamı!
Çaresizce çırpınıp öylece yatıyordu,
Hayret ile şeytanın yüzüne bakıyordu!
“Hayret ettin değil mi? Gücün bana yetmedi,
Kendinden çok eminken hiç de öyle gitmedi!
Dün Allah rızasıyla ağacı kesecektin,
Dünyada tüm şeytanlar gelse de yenecektin!
Bugün neden yenildin biraz düşün kafa yor,
Nefsin için yöneldin beni yenmen baya zor!”
Pir-î Fânî der ki bak; niyet rıza değilse,
Ecir vermez sana hak, başın öne eğilse!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
23.10.2023 – KİLİS
Kayıt Tarihi : 23.10.2023 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!