Ölüm deme bana hiç,
Yanan çıranın dumanı olmaz
Köz barınır içinde artık
Ve nihayetinde
Mekan edinmiştir
Orayı,
Bilir
Günlerin
Çıkıya sığmadığını
Sığmayacağını,
Terk edilen ömürdür gayrı
Sansan
Da
Yaşadığını,
Nefes alıp vermek
Zaruriyetin çılgınlığı,
Bir tek geriye kalan
Delirmek
Yoksa
Nasıl çekeceksin
Bu dünyanın kahrını acısını
Mutluluk alıp gider iken
Başını,
Sanki
Çok umrunda
Yalnızlığın safsatasının
Gerçekler yalan olurlarken,
Şeytan diyor ki
Ben ettim
Sen
Eyleme
Yüzün gülsün kalbin atarken
Yine de her seferinde
Güzel günlerin
Hatırına,
Yaşarken
Yaşatırken bir daha bir daha
Maziyi yüreğinde...
* Berlin, 24.01.2023 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 24.1.2023 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!