Şeytan Dallanmada Yaklaşır

Dünyayı dalgalanması oldurur
Gönül bu dünyayı gül için soldurur

Azgın zamanda sular durulur
Gel cancağızım, bahtımızı bilelim
Azgınlık fonksiyonun titreyişidir.
Akış şimdi düzgün iken kurulur.

Sen evrenin çocuğu
Sen evrenin kusmuğu
Sen; sen için dışa çıkanı
Sen açılıp saçılan
Kırılmalardaki tekrar ediş
Güneşi gördükçe güzelleşen
Aklıın gözündeki kavuşum
İçi türbülans ve çalkantılar olan muazzama (Güneş)

Felaketleri taşırsın uhtende
Süreksizlik edersin Nuh dedende
Yusuf iz sürecekken kuyuda
Yedi yıl bolluğa yetmeyecekti
Yedi yıl kıtlık, iterasyonla
Çevrimdi geldiği gibi gitmek; huyuda.
Periyotlardan geçiş aynı
Duygu seli olmuş şimdi kaynı
Deşeleyince ne duygu geçmeleri beni yıkar
İnanki azzığımda trbülans, fraktal, şimşek
Ben koymadım, kafam yerde, dallanmalar çıkar

Evrensel olansın
Aynı davranmakla
Evrenselsin boyutsuzlukla rekursif*
Kararmalarıma aldanıp bakma
Beni hayal ve cahilliğimle yakma
Beyni katlarken kafadan canlandırırsın
O kırılmaların, kafadan kırıklığın olursa
Dallamalarınla kılcalda akciğerde kanlandırırsın

Yürü bre derviş
Zamanı azma
Toplumu oldururken bile kazma
Anlıma tövbelerimi şikayet diye yazma

Seni kurda koysam, kuş sorar
Kuşa korsam, kurt akıl yorar
En iyisi, ikisi birbirine karar

08.04.2009

Rekursif: Kendi kendine endeksli olma, fonksiyonunun davranışını içinde saklanmış bir başka fonsiyon davranışı (fraktaller) tarafından yönlendirilmek.