Şeytan Benlik Güden de Şiiri - Fahri Bulut

ŞEYTAN BENLİK GÜDEN DE
Arıt kalbini kinden, sen seninle dost yaşa,
Sev bütün insanları, her daim barış yaşa.
Bırak benlik gütmeyi, her insanla hoş yaşa,
Yık şu benlik kalesin, insanlar desin paşa,
Şeytan ben ben dedi de, ondan tutuldu taşa.

Asla huzur bulaman, dertlerle ağrır başın,
Saygın olman, dost bulman, ister yüz olsun yaşın.
Gururuna yeniksen, kötü de olmaz eşin,
Yık şu benlik kalesin, bir ola özü, sözün,
Şeytan gibi çıkmasın, bir fiskeyle tek gözün.

İnsanlar hepten fani, ben insanım diyorsan,
Ne zalim geldi gitti, çığlıkların duyarsan.
Uyan gaflet uykundan, aymazlıktan ayarsan,
Yık şu benlik kalesin, nebi ettiler hâşâ,
Bir gün Hak çelme atar, seni getirir tuşa.

Tanrı’nın kelamıdır, kul hakkı şirk af dışı,
Kör ile yatan insan, sabah kalkar ki şaşı.
Helal kazanmayanın, zehirle, zıkkım aşı,
Yık şu benlik kalesin, zor cehennem azabı,
Başından hiç eksilmez, yakın Tanrı gazabı.

Rızazade, us vermez gafilleri uyardır,
Kötü niyetli insan, iyileri ayardır.
Tanrı gazap eylerse, yaprak gibi kurutur,
Yık şu benlik kalesin, tövbe istifra eyle,
Başından eksik olmaz, ölene kadar bela.
18. ARALIK. 2015
FAHRİ BULUT RIZAZADE