Şeytan azapta Şiiri - Gülşen Destanoğlu

(yoruldum
suskunluğuna sözcükler uydurmaktan
uydurduklarıma kendimi inandırmaktan)

...

ayrıntı diyor şeytan
aşkı da bulursun beni bulduysan

sen diyorum ona
aşkın bencileyin aslına
gülüyor durmadan
hani deklarasyon diyor ardından

suskunluk aşkı barındırmaz her zaman
ruhla beslenir bazan
insan denen hayvan

aldırmıyor itirazlarıma
korkularını haklı kılıp
seni aklama çabalarıma

aşk diyor pervane işi
pervane dediğin
hiç korkar mı yanmaktan

ya insan
insan olabilir mi aşk ile kavrulmadan

devir o devir değil
geç diyorum mevlana'dan

dem vuruyorum zamane şartlarından
bizi bizden eden müzmin yalnızlıktan
dün sancılarından
yarın kaygılarından...

topu düzene atıyorum anlayacağın
düzüldüğünle kalırsın diyor acımadan

aşkın adaleti yok
bahanesi hiç...
el üstünde tutarsan
el altında tutulursun her zaman

sus diyorum kör şeytan
sen ne anlarsın
sevgiden
aşktan...

susarım diyor elbet
aşkı hala alkışlarda arayıp
kendine sustuğun zaman

bil ki ne yerdeyim ne gökte
zerrelerim cümlenizin çekirdeğinde
yavşamış iyinizden daha gerçeğim
adıma kötülük deseniz de

hem /iyi
iyi olabilir mi sanırsın
benim mizanımı aşmadan
ya aşkın mayası tutar mı
bir parça ben katılmasam

uzat diyor elini
yaşa gerçeğini
elma
havva
yılan
seni benden alan
bilindik her şey yalan

evvela bana varır aslını arayan

geçerken aşktan