kaldırım aralarını toprakla doldurdum gözümün iliştiği her noktada,
bir kendi boşluklarımı yarım bıraktım gece nöbetlerinde
kuşların kanatlarında bir eksiklik salpa sarmış uçuşları
gönlümde bir burukluk, acı sarmış yüreğimi
kader iyi bilemiş kör bıçağını, tutunduğum dallar kırık
düşüyorum göz bebeklerinden
ninniler dinlemek isterdi ruhum
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta