Seyrüsefer Şiiri - Kardelen Yetiş

bir seyrüsefer ki sendeki,
bata çıka geçtiğin
her adım,her iz acıtır sevgili.
kaldıramadı yüreğim,
dokunduğun her yeri
yakıp geçmeni.
ve izleri soğumadan daha,
umarsızca
bağırta bağırta güldürmeni.
kendin icat ettiğin
bu seyrüsefer ışıklarında
sonsuza dek kırmızı görünürken sana,
kendince bir yeşilin peşinden
öylece çekip gitmeni.
sana başka yol yoktu
bir seyrüsefer değildin
adın yaşamaya dair tek soluktu.

öfkem gidişine,
öfkem gelmeyişine
dokunuşun mucizelere tanık olmuşken
öfkem seyrüsefer tebessümüne.