Seyrine doyamadığım

Sen penceremden sızan ilk ışık
Kalbimde yanan bir alev
Işıltısın odamı kaplayan
Öyle ki seyrine doyamadığım

Seninle şenlenir hüzünlü günler
Gözlerinde aydınlanır geceler
Sen sildin gönlümün pasını sen
Kalbimin ta derinliklerinde

Bir sabah kayboldun odamdan
Kayboldu o sıcak yıllarım
İçimi korku kapladı o an
Öyle ki söküp atamadığım

Yokluğunda seni ara gözlerim
Bütün gün, bütün duvarlarda
Yaşarım unutulmuşluğun acısıyla
Hiç gelmeyecek diye hayalin