Elimi kaşımın üzerine koydum,
Seyrediyorum çok uzakları,avcı bakışında,
Gördüklerimi kayda alıyorum,
Onlar bunlar şunlar ne?
Ben neyim diye?
Kendimi siygaya çekiyorum,
Ama heyhaaat,ben dilde plancıyım.
Başımı ellerimin arasına alıp,
Uzun uzadıya düşünüyor,
Sorulara bir boyut koyuyorum,
Şunlar bunlar onlar niye?
Şu neden böyle diye,
Kendimi ölçüye vuruyor.
Ama hey haaat ben elde kalancıyım.
Bakıyorum bakar körüm,
Yarınımdan bii haber,
Bastığım yeri tanıyamıyor,
Düşe kalka yaşantımın,
Bilmiyorum ne önemi var?
Ama hey haaat ben bana yabancıyım.
Yaşadığımın iddiasındayım yıllardır,
Ellerimde bir delilsiz
Ne oldum,ne kendimi buldum,
Neden büyük laf edemiyor?
Niye büyük düşünemiyorum?
Ama hey haaat ben niye seyrancıyım...
08.01.1992
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 22.4.2006 11:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!