Ve benim ne hüznü köy bellemiş gözlerini
Ne karın mekan tuttuğu saçlarını
Ne direği sızlatan avuçlarını
Öpesim var...
O acıların anlına yol tutmuş ağrından
Salt gövdenin yükünümü taşır ayaklar
Ruhunda yükünü kambur etmiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'' Seyrim doyuncaya öpesim ölesim var...''
Ne güzel benzetmeler yaparak şiire renk ve ruh vermişsin..
Hele aşağıya astığım son dizeyle final yapmışsın ya oda ayrı bir güzellik ve kalıcılık sağlamış.
Yüreğine hep huzur ve mutluluk dolsun...selam ve saygılar..
Övgülere gelmiş şiirim ne diyem
Gören yüreğe selam olsun ...:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta