bir kayboluşa
gönllü yok oluşa merhaba demekti
seni sevmek...
en büyük vedayı ederken hayata,
sen sevdanla yağmalıyordun yüreğimi...
bir hançer gibi saplanırken rüyalarımın döşüne
kan ağladı giydiğim beyaz düşler...
üzerime bulaşmış hainlerin is kokulu nefesleri
ellerimde yalandan tutuşturulmuş güllerin dikenleri
dudaklarım ise yara bere içinde...
kalbimi zaten sorma harbi virane...
özlemek mi deniliyor bu zıkkımın adına
hani aklına düştükçe
tutam tutam yolasın geliyor saçlarını...
bedenim oturduğum yerde mıhlanırken
gözlerim bilmem kaç mil uzakta...
seyreyle sadece
sus ve konuşma...
hatta yutkunma
ne düğümlene bilir ki boğazına
harcadığın yılların tozundan başka...
başka tenlerde demlendir gecelerini
bir daha sakın sokağıma uğrama
ben şimdi başka bir vedadayım
saygılı ol, bir adım daha yanıma sokulma
gözlerime, gecelerime, küfür sinmiş duvarlarıma,
ve............
içtiğim ecel şarabıma...
asla ama asla dokunma...
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 13:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!