seyreyle
kendimi alıp kaçtım buralardan
sessiz tepeleri,
beton duvarları gökten seyrettim..
aydınlık yerini karanlığa bıraktığında,
seferim vardır benim gökyüzüne doğru,
sen de gel güzelim,
yeryüzünü gökten seyredelim..
arasıra yağmur atıştırır inceden inceden,
telaşlanmayasın,gözyaşlarımızın yerinedir..
hafif bir rüzgar eser sonra,alınlarımızda tatlı bir serinlik,
üşümeyesin sakın,sımsıcak boynuma sarılman içindir..
Kayıt Tarihi : 18.4.2012 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/18/seyreyle-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!