Seyreyle! Şiiri - Yüksel Nimet Apel

On beş numara bir tığ alıyorum elime
şiir işliyorum
oya oya
dantel dantel
motif motif

takıyorum gözlüğümü gözüme
izliyorum Toros'ları
serin başımda
güzelmiş ellerin
rüzgarın dost
hallerin sadık

yaylalarda yaylıyor
bir türkü dilimde

yaylalar yaylalar öğretiyorum
Türk sevdalısı türkçe sevdalısı bir alman kızına

ayrılamıyorum Toros'lardan kuzuları beyaz
tüyleri yumuşacık
yanağımda şefkati

sevdirmiyor kendini keçiler esmer
kaçmaya meyilli

Toros tepelerinde filizler
uzanıyor
dumansı

şiir okuyorum
dünya yansa umurumda mı

umurumda umurumda da
biri söndürür nasıl olsa

adam sendeci bir milletin
amatör şairinden de ne beklenir fazladan
yola devam

manzaralar geçiyor gözlerimin önünden
koylarda geziniyor limanlarda demirliyorum
yok sevgili bekleyen

sıcak iklimler hayalde
yalaz yalaz gün batımları

güneş ellerimde
ısıt beni yak beni güneş
ısıt beni üşüyorum

seyehatteyim uzanıp tutmadığım dal
sığınmadığım sal
yok

Anamur'da muz
şimdi değilse de konumuz
ne güzel muz salkımları

zeytinler çok sevmesem de gücenik zakkumlar
sanki dillenip nankör diyorlar

-seyreyle kainatı seyreyle

ellerim buz ayaklarım buz
Bir Firida ağrısı
amansız

çakılmışım yerime unutmuşum dünyayı
ağzımda tat dilimde tuz
tuzlu da hayat dediğimiz
tansiyon yüksek

kıpıdayamıyor kimseler

ürkek
insanlar korkuyor
elleri kolları bağlı
basiretsiz insanlar ürkek
bu sağlıksız ortamda
şiir dertlere deva
işliyorum dantel dantel

bu gün bayram
kurban kesemese de halkımın
zulasında mutlak şekeri vardır

çok var ki acıdı ağzımız zehir
buyurun ağzınız tatlansın

29/Kasım/2009/Bodrum