Seyrettim mavi gökyüzünü…
Dağları deldim; güneşi tuttum, ellerimle…
Boğdum karanlığı gözlerimle, aydınlığı yaktım.
Serap oldum; hem göründüm, kayboldum hem de,
Ben oldum içimde, hem bedenimde…
Tenim kaynar, mutluğun ateşinde…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta