Seyrettim mavi gökyüzünü…
Dağları deldim; güneşi tuttum, ellerimle…
Boğdum karanlığı gözlerimle, aydınlığı yaktım.
Serap oldum; hem göründüm, kayboldum hem de,
Ben oldum içimde, hem bedenimde…
Tenim kaynar, mutluğun ateşinde…
Ruhumda bir sükûnet var, kendi âleminde,
Durgun sular gibi, yorgunluk dinleniyor dizlerimde…
Vurgun veren denizlere daldım, en derin kıyısından,
Dalga dalga kükreyerek, kırbacımı vurdum sahile…
Tenime yapışan, kumlarda seni aradım,
Bir deniz kabuğunun, çıkan uğultusunda sesini dinledim,
Hasret yüreğim kabardı, taştı duygularım sevgi akıntısında,
Nehir yatağında sürüklenip, seyrettim mavi gökyüzünü,
Oktay ÇEKAL
11.02.2012-03.59
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!