Penceremden seyrediyorum.
Gözyaşlarıyla yeryüzünü canlandıran bulutları.
Çatlamış dudakları ve nasırlı elleriyle,
Yağmuru rahmet diye karşılayan insanları.
Penceremden seyrediyorum.
Çocukluğunu, bi elinde bastonuyla gezdiren dedeleri.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnsan ve melek farklı varlıklardır ama biz yine de, iyi ve hayırlı işler yapan kişileri meleklik vasfıyla vasıflandırıp melek gibi insanlar deriz. Ne mutlu meleklik vasıflarına sahip olan muhterem ve muhtereme büyüklerimize.
Tebrikler, hayırlı çalışmalar Veli kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta