Bir ayna yanar evimin bir odasında
Bir sessizlik kanar kanatsızlığın tam ortasında,
Zılgıtsız bir hiyeroglif durur ahşap masaların üstünde,
Çevirir kanatlarını bir dev bir kitabım sayfasızlığına bakarken,
Benliksizliğini düşünür bir ressam kayıp giden tuvalının gölgesinde,
Bir ân gelir Keşmir'i bulur usturlaplar,
Bir an gelir Santiago'ya varır,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta