Seyrederek Öperdim Şiiri - Fahri Bulut

SEYREDEREK ÖPERDİM
Masum bir bala gibi, uykuya vardığında,
Bıkmadan, usanmadan, seyrederdim günlerce.
Gelincik iki kolu, boynuma sardığında,
Güneş ışır yüzünü, bıkmadan, usanmadan,
Buseler ata ata, seyrederek öperdim.

Bilinmez bir dünyadan, uça uça inmişsin,
Beni candan sevene, yar olayım dermişin,
Benim gibi garibi, görüp meyil vermişin,
Işık saçan gözünü, bıkmadan, usanmadan,
Dizinde yata yata, seyrederek öperdim.

Baban olup bağına, her renkten gül dikerek,
Miski amber kokunu, ciğerime çekerek,
Sevinç gözyaşlarımı, yüzlerine ekerek,
Tertemiz o özünü, bıkmadan, usanmadan,
Elinden tuta tuta, seyrederek öperdim.

Kulağımda fısıltı, adın saklımda kalsın,
Ezberime alırım korkma, yüz harfli olsun,
Dilerim ki ecelim, gelip koynunda bulsun,
Cilveni ve nazını, bıkmadan, usanmadan,
Kalbim güm ata ata, seyrederek öperdim.

Rızazade, dünyada senden güzel görmedi,
Gönlünü ve kalbini, kaptırmadı, vermedi,
İçinden gele gele, kurban olam demedi,
Sevda yüklü tözünü, bıkmadan, usanmadan,
Sol yanda yata yata, seyrederek öperdim.
11.08.2021
Fahri Bulut Rızazade