Seyreden Şiiri - Barış Pınar Tümer

Bir sokak çocuğuyum ben
Buruşturulup atılmış bir kağıt gibi
Rüzgarlarda uçuşan, sağa sola savrulan
Geceleri gezmeyi severim
Caddelerde kimse yokken
Vitrinleri seyrederim
En çok da fotoğrafçıların vitrinlerini seyrederim
Büyütülmüş fotoğraflar durur hep
Nerededir şu gülen kız?
Yüzündeki o gülümseme duruyor mudur hâlâ?

Geceleri bir de gölgem gezer
Sanki gölgem sokak lambalarında gizlenir
Lamba isterse çıkar ortaya
Lambanın yanında durursam boyum kısalır
Uzaklaşırsam upuzun oluveririm
diğer sokak lambasına giderken gölgemi kaybederim
Bir de bakarım arkama saklanmış hınzır...

Bir de okula gitmek isterdim
Gitseydim eğer her şeyi bilirdim
Bir gün okulun penceresinden
Bir sınıfı seyrettim
Renk renk kağıtlarla sınıfı süslüyorlardı
Çok heyecanlandım
Kendimi onlarla beraber sandım
Fakat anladım ki ben her şeye çok uzağım
Sadece seyredenim

Sokakları ve sırları seviyorum
Ne zaman uyusam aynı rüyayı görüyorum
Renkli kağıtlarla süslenmiş bir ev
Ve ilk defa ben içerideyim
Hemen koşup pencereden dışarıyı seyrediyorum
Sadece sokak lambaları...