Arkanı dönüp giderken sen
ellerimi yüzünde unuttun
Ellerimden utandım, yalnızlığımdan utandım,
çocuksu hayallerimizden, aşktan, yağmurdan utandım
Yüzünün tozlarını ellerimde unuttun
Kokunu burnumda unutup da gittin,
kokunu unutmak için benzin döktüm anılara
tutuşuverdi hatıralarımız
Senden geriye sadece hüznün külleri kaldı,
al bu küller de senin olsun giderken
artık daha ne verebilirim ki sana
Arkanı dönüp giderken sen
ağlamaktan utandım, cesedimden utandım
Beni taşıyıp öylece gömdüler
orda da mezarımdaki taştan utandım
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 12:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!