Kalem namlusunu şiir doldurmuş
Tek tek atıp beni vuran Şeyrani.
Elinde Zülfikar, Ali misali.
Karşıma geçipte, duran Şeyrani
Bilinmez insanın özünde ki sır.
Yüzünde tebessüm nur ile yansır.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
