Seyirhan diyormuş eski atalar,
Seyrine doyulmaz bu manzaralar
Issızhan ecdadımdan yadigar kalan
Her duvarında bir hüzün hatıra saklar.
Beyaz kireç boyalı toprak evleri
Bahçesinde rengerenk güz çiçekleri
Muhabbet doludur kış geceleri
Hoş sohbet şenlenir köy kahveleri.
Seyran akşamları gözümde tüter
Ağaçlar yeşerir bülbüller öter
Çiçeklere yansır baharın yüzü
Ulubat gölünde mehtabın izi.
Köylerin içinde yerin bir başka
Kucak açmışsın sevgiye aşka
Güçsüze dertliye derman olursun
Aranan tüm şifa sende bulunsun
Türkmenkızı der; benim köyümdür
Doğduğum büyüdüğüm can özümdür
Hasretini çekmek zor gurbet elde
Seyranım seyrine doyamadığım
Doğduğum büyüdüğüm Ana Vatanım..
29-3-2016…türkmenkızı…
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 30.5.2016 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Türkmen Yurtseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/30/seyran-im.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!