SEYRAn Şiiri - Mustafa Yaralı

Âlemi dünyanın seyrine daldım,
Ne aynı ne gayri, giden gelendir.
Hayret den hayrete hayretle daldım,
San ki ”Vuslat” denen o dem bu demdir.

Her zerresi Zikri daim olanın,
Zulmet den kurtulup nurla dolanın,
Yabanda ararken özde bulanın,
Aşkı küheylandır irfanı gemdir.

Yokluk sahilidir 'Lâ havle velâ...'
Beri zulmet, öte aliyyülâlâ,
Gökten yağmur gibi yağsa da belâ,
Cümle âşıkların derdine emdir.

Her türlü tecelli İlâhi rahmet,
Arife zevk verir, cahile zahmet,
Kesret dediğimiz aslında Vahdet,
Afaktaki farklar enfüsi cemdir,

Kendini kurtarıp şirk-i vücuttan,
“Gel” emrini alıp Tek-Bir mevcuttan
”Südre tül münteha” denen huduttan
Öteye geçenler O nu görendir.

San ki ayna olmuş bütün mekânlar,
Dönmüyor felekler, durmuş zamanlar,
Şu gök kubbe altında öyle insanlar,
Gördüm ki her anı bayram edendir.

Yaralı gönülde derinse yara,
Yalvarır yakarır niyazla yara,
Atıp tutsa bile bir yardan yara,
Yinede zevki sefa, neşe verendir.

08-08-2008……Mustafa YARALI