Seyr-ü Sefer Şiiri - Jülide Aslan

Gözlerim semayı seyretmekte ve seyretmekteyim,
Ölümle kucaklaşan ayı.
Bileklerim kan içinde,
Ayaklarım çamur...
Gezindiğim karanlıkta
Görünmeyen bir benim, bir de
Zihnime demir atmış bu şuur.
"Yaşamak" diyorlar adına;
Bile isteye nefes almak
Şu kahpe dünyada.
Bir gün daha,
Uyanmak bir güne daha...
Şafağa küskün bir gecenin ortasında,
Ömrünün sonuna gelmiş bir acizenin inatla
Güneşin doğuşunu beklemesi gibi.
Ölüyorum ama
Ümit etmekten de alamıyorum kendimi
Ufacık bir ışık uğruna.