Yüreğime har
Dağlarıma kar oldun yar!
Işkın sevdalarımı
Uyuttum yılgın yüreğimde
Sözlerin hançer gibi
Saplanırken
Sine-i derunuma
Bu yürek
Daha kaç sevdaya gebe
Varımın hazan mevsimlerinden
Umutlarıma düşen
Çiğ tanesi
Bu kadar yangın yeter can evime
Sükuta bezenmiş bu yürek;
bölünmenin eşiğinde
Fırtınalar gerek bundan böyle
Küllerimi savursun seyr-i aleme
Bilmem ki yar!
Bu sana kaçıncı seslenişim
senin kaçıncı gelmeyişin
Çilekeş ömrümün
Son deminden
Bu serzenişim
Zaman veryansın ede dursun
Çaresizliğin geceyle
Hüznün uykuyla karışmış hali
Bir yangın yerini andıran
Şehrimin yaban sokaklarında
Bir daha uyanırmıyım
Senli düşlere
…türkmenkızı…
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 19.10.2016 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seyr-i alem, göz görmeye alıştığı bulamayınca baktığı yönde, sineye saplanır bir ok, kanar durur, anlamlı ve çok güzel bir seslenişti, canı gönülden kutlarım sevgiler...
Çaresizliğin geceyle
Hüznün uykuyla karışmış hali
Bir yangın yerini andıran
Şehrimin yaban sokaklarında
Bir daha uyanırmıyım
Senli düşlere
Güzel şiire güzel bir final tebrik ederim.
Ancak, bu şiirde okuyanı da sarıveren hüzün, hasretin 'tahassüre2 dönüşmesinden kaynaklanıyor gibi.
Ne çare ki, sevgi, yüreği yaktığı ateşte pişkinleşiyor, hele şair yüreğinde...
Ümit, ümitsizliğin arkasında saklıdır derler, yani hiç yok olmuor.
Güzeldi Hatice hanım,
Teşekkürle, sevgi ve aygıyla kuluyorumsizi efendim,
ÜnalBeşkese
Türkmen olmak bile ayni heceleri döktürüyor insana.
İçinde,
Ayrılmayan bunu bilmez
Kurur gözler nem içinde
Bulanıktır durulamaz
Gider yıllar gam içinde
Yürek ateş içten yanar
Belki döner diye kanar
Canlarını hasret yorar
Ömür biter dem içinde.
Üşüyorum içim soğuk
Dertli gönül sesi kısık
Düser yaprak soluk donuk
Bitti hayat tam içinde.
Mehmet Göden,20.10.2016
TÜM YORUMLAR (17)