Seymen Yıldız Şiirleri - Şair Seymen Yıldız

Açmasada güller
Doğmasada güneş
Almasamda nefes
Sadece seni seveceğim
Gülümsün, güneşim,aldığım nefesimsin
Seni sensiz yaşamaktansa

Zıpkın yemiş balık gibi
Sana bir anda tutulmak
O an belki zaman durdu
Belki ben koptum dünyadan
..................................
Ve sonra

Papatyadır seni bana anlatan
Beyaz yapraklarıyla
Her yaprağın ayrı nameleri
Bir sonbahar rüzgarıyla esmerleşen..
Güzelliğine güzellik katan

Sevgi dağarcığıma ekledim seni
Ekledim ama adını koyamadım
Bulamadım sana verecek ismi
Sen benim adını koyamadığımsın
Bir dünya yarattım içimde
Sana ait

Umutsuzca açıldı yelkenlerim
Umutsuzca kapıldım hayallere
Umutsuzca sevmişim seni
Artık tek umudum; UNUTABİLMEK..!

Yine birini bulmak,yine birini sevmek değil

Hadi unutturun bana sevdiğimi
Hadi silin aklımdan,yaşanan günleri
Hani derdinizya zaman herşeyin ilacı
Yine geldi işte aklıma
Bir nöbet daha bitti derken
Diğeri başladı

Sakla beni göm ruhuna
Gözyaşlarınla yaşat
Kanınla okşa beni
Sıcaklığınla ısınsın bedenim

Gözlerinle göreyim güzellikleri

Sana kapattım gözlerimi bu gece
Sensiz açtım gözlerimi sabaha
Sensiz doğdu bu gecenin güneşi
Saatleri dakikaları çaldın benden
Hiç unutturmadılar kalpteki seni
Hiç aratmadılar hayalini..

Bir insanın sevdiği olacak
Bir insanın sevipte taptığı olacak
Bir insanın umudu olacak
Bir insanın çaresiz kaldığında
Sığınacak bir limanı olacak

Unut onu yabancı
Salıver hüzünlerini
Boşadır isyanın kadere
Diriliş saatindir mateminden

Çıkart kitap aralığını gönlünden