Şeymam Şiiri - Fettah Bayir 2

Sürgündür babaların yüreği ey Şeymam !
Leyladan Mevlaya sürülür kimi zaman
Ne olur korkma benden korkusuz değilim
Babalar Allahtan korkar ancak Şeymam !

Yakma beni öyle kutsatma bana kendini
Bir gül gibi avuçlarımda solma ne olursun
Her bir şeyim yarım kalmış maziden anla beni
Babalar bu yüzden çok konuşmaz Şeymam !

Hangi mevsimde solar bilmem insan
Benim bildiğim bahar ayı değil mi nisan
Beni yaz yağmuruyla vurma ne olursun
Babalar o yüzden sırılsıklam aşıktır Şeymam !

Yakup peygambere verilmişken onca göz yaşı
Çemreler düşer Kerbelada, Yezitler yine baş tacı
Sarıkamış gibi çok soğuk ve sürgünüm bak işte
Babalar o yüzden hiç üşümez Şeymam !

Kudüste kanlar içerisindeyse bir bebek
Esmalar birbir rabia meydanında solarken
Halepçe de yazılıyor mevlaya onca dilekçe
Babalar o yüzden günahkardır Şeymam !

Ömer gibi hüzünlüyüm bir o kadar kederliyim
Toprağını ellerimle kazmışken senin
Ne diye pamuk avuçlarınla tutuyorsun ki ellerimi
Babalarda pişmanlığın biri bin Şeymam !

Baba bana “bir gün baba olunca anlarsın beni” demiştin
Doğunca anladım yüreğimdeki dinmeyecek bu ateştin
Bir emanetsin biliyorum sen, zamanı gelince gideceksin
Kim bilir babalar o yüzden suskundur Şeymam !