Bir çiçek uzatsam bugün sana
Söylemesem sevdiğimi ama
Konsam bir bülbül gibi canına
Uçsak sevda kuşuyla havaya
Mısralar şöyle kenarda dursa
Devrimi gerçekleştiremedik sanırım Cahit abi;
Sevgisizlik dayatıldı ve karıştı şiirlerimize,
Herkesleştik sanki biz de.
Uzaklarda bir yerlerde
Belki sadece düşlerde
Ama dolsun gerçekler de
Düşlerdeki gülüşlerle
Bakasım gelmiyor karşımdaki karmış yüzlere
İyiyle kötüyü ayıramıyor gibiyim
Belki de hiç ayıramadım ve bilmiyordum
Kafam bir düşünce kazanı
Ve ben bu kazanda buz olmaya çalışıyorum
Dünya, insan günahlarıyla dolu bir deniz
Bu sabah yüzümde bir gülümseme
''Hani nerde?'' deme gülüm, sende
Görmek istemezsen de görme
Ama sen güldükçe
Yüzümde bu gülümseme
Dil suskun, gönül yorgun
Yüzler solgun, yollar uzun
Kaybettiğim güzel günü
Beklemeye koyulmuşum
Her gökkuşağından önce
Yağmur yağmış değil midir?
Ya da her yağmurdan sonra
Bir gökkuşağı belirmemiş midir?
Semadan bize göz kırpan
Hiç bırakmasam seni
Kim pişman olmak ister ki sevdiğiyle olmak varken?
Kim geçirebilir ki günlerini sevdiğiyle görüşmeden?
Kim koşarak gitmez ki sevdiği de onu beklerken?
Kim kalbini mahrum bırakabilir ki sevdiğinden?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!