Şeyma... Şiiri - Zeynep Tavukçu

manolya ağacı yanında bir kadın;
yüzünde bir ben,
bir de gülümseyen güneş...

iki yakalı şehrimde mor;
özünde bir ben,
bir de çanlı minareler...

ak kırlangıçlar kanadında rüzgar;
sözünde bir ben,
bir de simit atan yabancılar...

yer gök mavi;
içinde bir ben,
bir de öfkesini kusan vapurlar...

kara on üç puntolu gazeteler;
manşetinde bir ben,
bir de kan...

az sonra karanlık da başlayacak;
ve
derinde bir ben,
bir de siyah orkide...