MİLYON KERE
I
Yaşamak mı ne ile
Bu yorgun yürekle mi?
Yoksa kırılmış umutlarla mı?
Zordur elbet, zordur
DÖRTLÜK
I
Karanlık gecenin kucağında zülf-ü perişan
Nisan bulutu misaliyim hep çeşm-i giryan
Şeb-i vuslatta bana ah u zar eden
Gül ü gülzar içinde oldum dil haste
Bu aşka gözyaşı düştü
Kalplerin bahçesini hazana çevien bir gözyaşı
Kırıldı kolu kanadı umutların
Artık hüzünler açar dalın tomurcuklarında
Gizli bir ümide sarılarak biraz küskün
Anlarsın boşadır o güzel anlar..
ANLAYACAĞIN YOK,ANLADIM
Sabahlara kadar yine bekledim seni
bir hayallerde aradım,bir sağımda,solumda
Sanki bir uzvunu kaybetmişçesine sakat kalmışlık duygusu
bir sana döndüm, bir yanlızlığa
Düşündüm ama bir türlü anlayamadım.
Niye yaşıyor, neden ölüyoruz?
Kimdir bizi buna isteğimiz dışı mahkum eden
Bizi yok etme isteği neden?
Böylesine çaresiz bırakan nedir
Millet olarak hangi yasağı çiğnerken ve kim suçüstü yakaladı bizi.
Biz ikimiz yıllardır senle
Gökyüzüyle okyanus gibiydik;
Birmizin üstüne bulut çökse
Öbürümüz kararırdı
Birimize hava azıcık açılsa
Her şey mavileşirdi öbürümüze.
Hele gel gedelim gurbete gardaş
Mevsimsiz akşamların kışını da yazını da geçirelim
Kızsa da çatlasa da hatta ölse de
Yaşayalım özlemiyle sevdamızı
Hele gel gidelim gurbete gardaş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!