lacivert akşamlardan
lale sabahlarına
uyanır gönlüm neşeyle
aydınlık doğar ruhuma
üşürken seher rüzgarında
ısınırım sonra gün güneşiyle
pembe goncalar açmış
bahar oluyor
gülsün artık gül yüzün de
çatma kaşların
yaşlar dökme gözünden
bende eriyorum
yetmez mi nâzın ey dilber
kaç mecnun yarattın bilsen
nâdide mi sandın kendini âlemde
kaç âşık telef oldu derdinden
yine kışın kokusu var dışarıda
yavaş yavaş yanıyor şömineler, sobalar
birkaç hafta sonra kar da yağar
ben daha da üşüyeceğim
çünkü gönlüm üşüyor başta
onu ısıtamaz şömine de soba da
ben nice martı gördüm ağlayan
nice yola erdim sevdâlı
ararken ay yıldızları
düşerken gölgen peşinden
ve yükselirken yüreklerin lavları
sen dalga geçtin hayatla
birkaç ay sonra bu rûyâ bitecek
ve hayatın gerçeği gelecek karşımıza
geriye kalacak birkaç şarkı
birkaç şiir bizden yana
sen ya benimle geleceksin
yeni bir hayata
fasl idelim biz her gice
süzülürken sandalla denizde
gezerken nağmeler hevâda
dinlesin sevdiğim gönlünce
öyleydi düşlerimiz
aynı yerde çalışıp ikimiz
aynı evde kalacaktık
lâkin edemiyoruz tahammül
görmeye birbirimizi şimdi…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!