Geldi yine kahrolası gece,
Sabah olsa da gelsem yanına,
Yüzümü sürsem pamuk ellerine,
Can kattın şu cansız bedenime.
Bak çoktan gece yarısı olmuş,
Hani beklersin ya hayatın sana gülmesini
İşte öyle bekledim her gün her gece seni
Hayaller kurdum şiirler yazdım görmedin sen hiçbirini
Ben seni delicesine severken
Sense sadece bir oyuncak sandın beni
Verdim yine kendimi gecenin sessizliğine
Her seerinde biraz daha artıyor yalnızlık
Bekliyorum, bekliyorum ama gelmeyeceğini biliyorum
Kulağımdaki sesinden başka hiç birşey yok elimde
Senden kalan bu Dünya da
Ne geceler gündüz, ne de gündüzler gece oluyor
Köşe başındaydı bir kadın
Gözleri sürmeli, saçları sırma
Görür müyüm acaba yarın
Şimdi nereye baksam onu görüyorum
Artık bana her yer Köşe Başı
Bu güneş hergün batıyor
Zaman istesende durmuyor
Kader ağlarını örüyor
Dünya dönmeye devam ediyor
Bu dünya fanii herşeye rağmen
Gözlerinde ki sonsuzluk denizinde boğulmuşum ben
Okyanuslarda can versem ne zarar
O tek kelimenle arşa yükselmişim zaten
Kurşuna dizdirseler canıma gelir mi zarar
Senin için kaldırırım dediğim bu dünya
Sensin benim kalbimi çalan
Her an her saniye aklımda olan
Çıkarıp atamadığım bir tek sen
Bir güneşsin sen gönlümde, batmayan
Sana karşı olan sevgim denizleri taşırır
Karmaşık duygular içerisindeyim
N'apacağımı bilmez bir haldeyim
Mütemadiyen düşünüyorum
Sonum ne olacak bilemiyorum
Henüz bu yaşta sevmek istemiyorum
Seni kaybetmeyi göze alamam
Üzülmeni aslave asla istemem
Seni bile bile ateşe atamam
Al da kurtulayım bu azaptan
Güvercin gibi kayıp gidersin elimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!