Dinle-dur,
Popu, şarkıyı, türküyü…
Seyret-dur,
Sinemayı, tiyatroyu, revüyü…
Oku-dur,
Şiiri, romanı, öyküyü…
Dinle-dur… Seyret-dur… Oku-dur!
Dinleyici mi olacaksın hep?
Hep Seyirci mi kalacaksın?
Hep, Okuyucu mu, doğma-büyüme?
Hep Oğul… Hep hep Oğul!
Adamsende eğleş orda, huyuna kudur!
Tüket geleni-gideni, Nemelazım’a buyur…
Kayıtsız kal, sessize kur, ne gam, ne umur…
Tatlı su kurnazı bol, avcı ol, sotada dur!
Çalmalı Oğul; ıslığı, udu, sazı…
Söylemeli; şarkıyı, türküyü, cazı…
Oynamalı; Horonu, Karşılamayı, Barı…
Yazmalı Oğul; şiiri, romanı, fıkrayı.
Çalan- Söyleyen olmalı Oğul
Oynayan olmalı; Yazan olmalı
Kenar ne ki Oğul, ortada durmalı
Salon varsın kalsın, sahnede olmalı.
Kayıt Tarihi : 9.8.2008 19:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!