Sessiz gemiler geçiyor önümden.
Martılar geçiyor sessizce.
Camın ardındayım, duyamıyorum.
Görüyor dokunamıyorum.
Hayat geçiyor önümden,
Görüyor, dokunamıyorum.
Seyirci olduk hep hayatta,
Görüp dokunamayan, duyamayan.
Seyirci olduk hep bilip söylemeyen.
Görüp yaşayamayan.
Özlemler büyüttük içimizde,
Asla gerçeğe dönüşmeyen.
İnsan olduk,hep sevip sevilmeyen.
Çocuk olduk, istemeyi bilmeyen.
Sonunda sessiz seyirciler olduk,
Hayatta yaşayıp, üretemeyen.
2011
Aynur KılıçKayıt Tarihi : 30.10.2011 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/30/seyirci-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)