Seyirci Şiiri - Adnan Şahin 2

SEYİRCİ

Yoksulluğun
baş aktörleri
cebelleşir durur
gözümün önünde dönüp duran
hayat filmimde.

Enseleri gölgeli,
saçları darmadağınık,
yakaları kirli,
düğmeleri kopuktur
yoksulluğun.
Çarkın dişlilerine
kısılmıştır dilekleri.
Eve ekmek götürmektir
tek ve en namuslu istekleri.
Yürekleri kadar pak
ve onurlu bir somun ekmek içindir
bütün bu cebelleşmeleri.

Şakalaşırken birbirleriyle,
gülerler çocuk gibi.
İçin için ağlarlar,
içten içe dökülür hüzünleri.
Hele dalmaya görsünler bir derinlere,
bir yanları ölümdür sanki,
susarlar öyle ağaçlar gibi.

Nesilleri devam ettiren
o malum dişi uzuv
düşmez hiç dillerinden.
O’nun la ilan ederler
kendilerine özgü
o tek krallıklarını çünkü.
Hani derler ya:
‘’ zengin parasıyla,
fakir karısıyla oynarmış’’
diye.

Arada sitem ederler
makiniste
değiştir!
diye.
Renkli
caf caflı hurilerle
kanmak isterler,
yaşamdan
çalmak isterler yani.

Yoksulluğun
baş aktörleri
cebelleşir durur
gözümün önünde dönüp duran
hayat filmimde.

Şimdilik seyirciler,
kendi filmlerine.
Ama bir gün
ıslıklar içinde,
boş gazoz şişelerini fırlatarak perdeye;
bağıracaklar hep bir ağızdan:
Değiştir makinist!
Makinist değiştiiir! ..

28.01.2011