● Insan değişmiyor
Olacağı hale varıyor.
■ ya insana değiştin diyenlere 'ne demeli?
●onlar da beyinlerinde ki ön yargılı hali bırakıp karşılarında ki insanla tanışmaya başlıyor. Insan iki türlüdür biri beynimiz de ki hayal kurduğumuz, bir de gerçeği. Kimi bu gerçeği kabul eder yargılamaz ,yargılamayi suclamayi birakir o kişinin gerçek haliyle tanışmaya baslar ,kimide red eder yargılar suçlar da suçlar aslin da suçladığı da kendi hayal kırıklığını sindirmemiş olmasındandır, hem kendine hemde karşıya zulüm eder durur ..
■ peki böyle durumlar da ne yapıyorsun ?
●insanların cehennem de yanma isteğine saygı duymak lazım geliyor, bunu yapıyorum,bende ağaç değilim sonuçta o kasvetli ortamı kendi haline bırakıyorum .
■neden düzeltmiyorsun o kişiyi?
●düzeltmek? ortada bir yanlış yok ki ,hem insan yalnızca kendini düzelte bilir bir başkalarini değil ,dünya ve insan benim aynamdır 'ne kusur gördüysem bende vardır. Ne güzellik gördüysem bende vardır. Kendimi es gecip başkalarını suçlamanın alemi var mıdır?bu körlük olmaz mı kişinin kendine ?
■dünya nasıl senin aynan ?
●şu an gören algılayan kim ?
■kimi ?
●karşında durani .
Kayıt Tarihi : 9.2.2020 02:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir Ve ..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!