Nicedir yaşıyorum bu soğuk kentin sancıtan her halini
Her haline yakışır bir soğukla yaşıyorum gecesini ve gündüzünü
Ve sen, yaşadığım en soğuk kentin en sıcak yüzlü kadın,
Yüzünde cennet sıcaklığı,
Gözlerin bir sırat misali
Saçların, bozkırın en kuru sıcağında kurumuş birer buğday tanesi.
Dağlarda esen rüzgara eşzamanlı
Saçların, cennet yüzünün en görkemlisi
Şehrin sıcaklığı gitmek üzere
Bir kentten bir soğuk kente seyahat.
Sırada, insanlarla dolu minibüs terk eder durağı
ve ben donarım
Rastlantılar şehrinde kaybolur,
Görkemini seyrettiğim deryadan uçarım
Oysa ki ben kanatsız ve uçmayı bilmezim
Acizliğine yenilmiş bir yolcu, bir yurttaşım
Ben ancak buğday tanesinden
Bir ekmek kavgasına dönüşen derde sırdaşım
Ben ancak sana arkadaşım..
Bir şehrin en soğuk durağında donakaldım
minibüs hareket halinde,
ben kaldırımlardan yola düşer,
ağlarım...
VAN
15.01.2019
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 01:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!