SEYİR
Bazen pencereden bakarsın hayata,
Hatta,bir perde arkasından buğulu.
Bazen de bulabildiğin her gedikten.
Yaşamdasındır da,varla yok arası gibi işte...
Ürkeklik kanına işler de bazen,
Kendinden bile korkarsın durduğun yerde ve
Issızca fısıldayan gözlerinin sesinden.
Öyle ya birgün tabuta konulduğunda bile,
O görüyor denilecek,bir sûretten ibâretsin.
O bile payına düşen kadardır.
Hani onda dahi,bir sınır konmuştur.
Alabildiğine seyredemezsin herşeyi.
Görmekte bir nasiptir ya, neylersin?
Ya hiç göremeseydin mahrûmcasına,
Bakış da bir kâbil de huzurdur aslında.
Mesâfene düşen iyi ile kötü olguları,
Seçişinle bile,başka türlü bakıyorsundur.
O yüzden Sen;
Bakışına bırak hayatı,usulca!..
@@¥
Ayşegül Akyüz YahşiKayıt Tarihi : 22.11.2018 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)