güneş vardı
çatırdamaya başlamıştı kadının toprağı
sarısıyla yeşili karışmıştı
mevsimden mevsime akıyordu gözleri
yağmur değildi
üzerine yağan
boşluklarını dolduran
nedeni vardı kadının
zaman
yavaş yavaş siliyordu
izlerini karanlığın
yola çıktı
bilmeliydi yaprağının rengini kadın
hangi rüzgârda
dalları nereye eğilir
görmeliydi
göğün yüzünde
kendini seyretmeliydi .z
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!