Ağır atsakta adımlarımızı,
yine de yordu dizlerimizi
yılların dik yokuşları,
eksik olmayan tasaları.
Daha zırhlanmamışken,
heyecanlı ipeksi duygular
kuruyup çürüdüler:
daha sonra da sert esen;
rüzgarlara karıştılar.
Kah gençlik coşkusu,
kah çekimi kuvvetli
ekseninde döndürenler.
Anılar albümünde,
ilk sayfada yerini alanlar.
Değer biliri,bilmezi,
İçimizde kırılıp dökülenler.
Duyamazlar artık bizi.
Ruhumuzla ruhları;
seyreylediğimiz günden beri
basitleşir diye;
dile yasak ettik aşk sözlerini.
19:29 27.03.2017
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 27.3.2017 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!