Seyir 5/1 Şiiri - Zeynep Beşen

Kendimden çok seni tanıyor gibiyim .
Bu yüzden, sana öyle uzun uzun bakmam.
Neden öyle, yada bu kadar çok tanıdık geliyorsun ?
Içim de ki bu rahatlığın
Bu huzurun sebebini
Hem tanımlıyor
Hem de tanimlayamiyor aklım.
Yalnızca gözlerine bakmaya doyamıyorum.
Bu bir açlık veya ihtiyaç değil.
Bunu biliyorum.
Beni sana çeken ne ise ?
Ne adımı 'ne de dünyayı
Değerler tahtasın da koyuyor.
Orada yalnızca gözlerin yaşıyorlar.
Böyle silici bir gücü sevdim açıkçası.
Ne korku duyuyorum sana
Ne kaygi .
Canımı ellerine emanet edebilirim
An'ın da .
Ne şikayet
Ne nefret
Ne de öfke duyuyorum sana .
Içimden doğan sevinç ve sıcaklık dışın da .
Yüzüm bana yabancı
Yüzün bana tanıdık.
Sana bakıp neyi görüyorsam
O'nu seviyorum aslim da.