Kaynayan Akdeniz’in sularında bir tutam,
seninle ben ufak bir baloncuktuk belki.
Sarılarak umutlarımıza tutunmuş.
Aynı tuzun, aynı tadıyla doğmuş.
Işıltılı, yarı çıplak bir gecede,
ay ışığı altında sessizce.
Sahildeki taşların tıkırtısındaydık belki,
bundan yıllar önce de.
Yıldızlar ayaklarımızın altında değil miydi?
Gök kubbe yeryüzü gibi olmuştu.
Bulutların üzerinden adım atıyorduk.
Neredeyse karanlıkta yüzüyorduk.
Çok güzel bir geceydi.
Ne deniz, ne kumsal
ne de karanlık olduğu için değil sevgilim.
Avuçlarımın arasında sen olduğun için.
Kollarımın arasında, rüzgar esiyordu adeta.
O gece, o güzellikle hiçbir şey boy ölçüşemezdi. Kainat, o geceyi büyük bir hayranlıkla seyretti.
Kayıt Tarihi : 21.3.2022 07:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamal Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/21/seyir-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!