Şeyhmus'un Hikayesi (Manzum hikayelerden)

Kendi seçmemişti doğduğu yeri
Habersizdi doğacağı zamandan
Dünyaya geldiğinde
bir köy yerinde...
Eser yoktu ailede
sevinçten, heyecandan
Ya altıncı çocuktu yahut yedinci
hiçbirzaman bilemedi kaçıncı

İlk dayağını beşinde yedi
üzerine doğru geliyordu ninesi
hala anlayamadığı bir sebepten ötürü

Yedisinde okula başladığında
dizlerine geliyordu siyah önlüğü
Okumayı söktüğünde
üçüncü sınıftaydı
İlk yaptığı icraat
kolyesini çalmaktı
sınıf öğretmeninin
Onsekiz olmadığından yaşı
tam üç kere serbest bırakmışlardı

İkl defa bir kadın tanıdı
yirmibirinde
O'nun da bir kadını olmuştu artık
Ne ismini biliyordu, ne de yaşını
sokakta yaşayan bir kadındı, saralı

Saralı bir kadındı ilk sermayesi
Sonra başka kadınlar
başka kadınlar...
Vergisini ödeyip sattığı diğerleri

Otuz yaşında safahat içindeydi
Otuzbeşinde, adam öldürdüğünde
bir tek gün bile kalmadı damda

Kırk yaşında, siyah mercedesinde
iki mermi sapladılar göğsüne
Ve ağzından kan gelmezden az önce
şiddetle merak ediyordu yinede...
Altıncı çocuk muydu, yoksa yedinci

(Manzum hikayeler, mayıs 2001)