Çarşıda yürürken hiç sağı-solu gezmiyor gözlerim,
hiç seni aramıyor.
Biliyorum çünkü hayatın huyunu.
Eğer bir bakış saklayabildiysen benden,
gıdıklar saçların boynumu.
Kasabamızın büyük yolundan araba taşıyan tırlar geçtiğnde,
bir tanesinin kayıp düşmesini ve kimsecikler görmeden
bana kalmasını hayal ederdim.
Bazen de sevdiğim kızın yolunu bir kaç kişinin kesmesini,
benimde şanseseri onları görüp,
döverek uzaklaştırmayı düşlerdim.
Ben birini sevdimki,bebek yüzlü.
Hep aradığım melek ruhlu,kara gözlü.
Öyle az zaman da öylesine bağlandımki,dostlarım şaşırdı.
Sordular neden?
Söyledim...
Senin mevsimini bekleyeceğim.
İhtiraslarımı,gururumu sımsıkı tutarak avuçlarımda.
Şimdi kış, umudum onda.
Belki kar yağar,bir şey donar.
Sonra belki yağmur yağar başka bir şey erir.
Gel,daha elimi tutmadan,
uykusuz kalmadan bir gece…
Ayrıl benden.
Ayrıl ki! ...
Pişmanlık dolu bir yaz akşamında
içimi sızlatan bir sancım olsun.
Akşam rüzgarıyım.
Gecem yoktur uyumam,sabahım yoktur uyanmam.
Akşam rüzgarıyım.
Yüzüne çarptığım kızmaz,sevendir.
Kırdığım dal boşa değildir yakılmaz.
Akşam rüzgarıyım.
Bembeyaz bir yalansın sen...
Bildiğim halde kandığım,çoktan yaşadığım küçük bir avuntu.
Canımın kıyısında ara rüzgarlı bi yaşam.
Her nefesi tipi,boran,zelzele...
Unutulmuş bakışlar gibi,
Bir hayat vardı bugün yolda.
Etrafında insanlar,
acımalı hüzünlü bakışlar.
Bir hayat vardı bugün yolda.
Rüzgar estikçe üşüyordu topukları,
Kırık dökük, dağınık bi haldeyim o geceden sonra.
Duymadığım bir vecize, söyleyemediğim bir beste idi ayrılık.
Belki de yaşayıpta yazamadığım bir şiir.
Hazır değildim...Bize alışmıştım.
Ben sırlarını gömmüş boş bir mezarım.
Sır dedim ya bir ben biliyorum.
Bir ben biliyorum göğsüme yapışan imkansızlıkları,
kurak hayallerimi,ağaç gölgesinde ki umutlarımı.
Söyleyemem, söyleyemem ben sırdaşım, kendimin sırdaşıyım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!