Nasipte varmış Şeyh Hasan’ı görmek.
Yaradan, Bayar’ı delil eyledi
Ne büyük saadettir dosta varmak.
Divane gönlümü melül eyledi.
Kıyam etti O zât, bizi görünce
Titredi dudağım, adım sorunca
Mübarek elini bana verince,
Şu zalim nefsimi, zelil eyledi.
Daldık muhabbete, kelâmı hoştu,
Başladı tevhide, coştu da coştu.
O zamana kadar; kafam bomboştu
Efkârımı Hakka meyil eyledi.
Rahat oturmama verdi cevazı
İçimi okşadı sesi, avazı
İmam oldu, kıldık yatsı namazı
Âkabinde zikri celil eyledi.
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!