Oğul insanlar vardır şafak vaktinde doğup gelirler,
Hayal gibi yaşayıp o gün akşam ezanında ölürler.
Kendini avutma güçlüsün,kuvvetlisin,akıllısın ama zoru görünce nedersin?
Bunu nasıl kullanacağını bilemezsen sabah rüzgarında savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olup aklını yener tedbir alasın,
Daima sabırlı,sebatlı ve iradene sahip biri olasın.
Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir,
Kötü olan ise hayattayken dünyaya yapılan meyildir.
Bütün fethedilmemiş gizemler,bilinmeyenler senin özüne doğru akacaktır,
Görülmeyen şeyler ancak senin fazilet erdemlerinle gün ışığına çıkacaktır.
Ananı,atanı say,bereket büyüklerle beraberdir,saymaz isen yanarsın,
Bu dünyada inancını kaybedersen yeşilken çorak olur,çöllere dönersin.
Açık sözlü ol,her sözü üstüne alma,gördün söyleme, bildin bilme,
Kimse ile fazla yüz göz olma,sevildiğin yere ise sık gidip gelme.
Üç kişiye acı:Cahiller arasındaki alime,zenginken fakir düşene,
Hatırlı iken itibar kaybedenle konuştuğu zaman haddini aşana.
Unutma ki yüksekte yer tutanlar, aşağıdaki kadar emniyette değildir,
Haklı olduğunda mücadeleden korkma,haksız olana sen haddini bildir.
Bilesin ki atın iyisine doru,yiğidin iyisine ise deli derler,
Delilikten çekinme deli olana halk arasında veli derler.
Kayıt Tarihi : 10.3.2017 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!